در بیانیه فعالان محیط زیست انجام شد؛
اعتراض به كاهش مناطق حفاظت شده مصوبه شورای عالی محیط زیست
حیوان خانگی: ستاد مردمی نجات آشوراده در بیانیه ای به كاهش مناطق حفاظت شده مصوبه شورای عالی محیط زیست اعتراض كرد.
به گزارش حیوان خانگی به نقل از مهر، ستاد مردمی نجات آشوراده در بیانیه ای كه نسخه ای از آن برای خبرنگار مهر ارسال شده نسبت به كاهش مناطق حفاظت شده مصوبه شورای عالی محیط زیست اعتراض كرد.
در این بیانیه آمده است:
سال هاست كه دو نگرش به طبیعت و محیط زیست، یكی نگرش ذاتی و دیگری نگرش ابزاری، چالشی بزرگ و سرنوشت ساز برای اكنون و آینده ی كشور به وجود آورده است. نگرش نخست، طبیعت را واجد ارزش ذاتی و بنابراین واجد حق و حقوقی می داند كه برای پاسداری از آن ساختارها ونهادهای متعددی در سطح ملی و بین المللی شكل گرفته؛ و نگرش دوم طبیعت را تنها به مثابه ابزاری برای سودرسانی و منبعی برای بلعیده شدن توسط اشتهای بی انتها سوداگران تحت نام توسعه می انگارد. شوربختانه، نگرش دوم با استناد به ادعای كذب «نیاز انسان ها» هیچ ارزشی برای محیط زیست قائل نبوده و نیست و تا آن جا پیش رفته كه در ابعاد جهانی زیست سیاره را با خطرات جدی مواجه كرده است.
روند فزاینده ی تخریب و صدمه به محیط زیست در ایران هم با استناد به برنامه های توسعه و انواع و اقسام طرح ها و پروژه های ناسنجیده و معطوف به همین نگرش صورت گرفته و ادامه دارد.
مصوبه اخیر شورای عالی محیط زیست در خصوص كاهش ۷۷ هزار هكتار از ۲۸ منطقه حفاظت شده طی بازنگری در این مناطق بكر از ۱۲ استان كشور، مصداق آشكار نقض حقوق محیط زیست و برخلاف معاهدات و كنوانسیون های محیط زیستی است كه ایران به آنها متعهد شده است، منجمله كنوانسیون های تنوع زیستی «آی چی» و نقش جوامع محلی مولد در حفاظت از عرصه های طبیعی و نقش آنها در توسعه پایدار طبق «بیانیه ریو و دستور كار قرن ۲۱» ؛ و علی رغم اینكه مناطق مذكور بخش عمده ای از زیستگاه های مهم گیاهی و جانوری كشور را در بر می گیرد، این تصمیم با استناد به بی ارزش بودن زیستگاهی ۲۸ منطقه و توجیهات غیر كارشناسی «ایجاد مشكلات اقتصادی –اجتماعی فراوان برای مردم» (!) اتخاذ شده است. سوال این است كه شورای عالی محیط زیست، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و شخص ریاست جمهور بر مبنای كدام مطالعه جامع به چنین نتیجه ای رسیده اند؟ و چرا جزئیات این مشكلات اقتصادی و اجتماعی اهالی مناطق مذكور را منتشر نمی كنند؟
آیا چوب حراج زدن به ثروتهای بكر و دست اندازی به عرصه های طبیعت ایران به منظور اهداف تجاری و سوداگرانه، تولید اختلال در زندگی جوامع محلی، تخریب در اكوسیستم های طبیعی به بهانه توسعه، اشتغال، گردشگری، و... واقعا مشكلات اقتصادی – اجتماعی ساكنین بومی مناطق مذكور را حل می كند؟ آیا اهالی مناطق بازبینی شده در منافع حاصل از تقسیم طبیعت بعنوان «غنائم شخصی» بین رانت خواران و زمین خواران و تاجران سهیم خواهند شد؟
فعالان محیط زیست به خوبی می دانند كه ارزش زیستگاهی بخش های بكر طبیعت كشور چیست و ضمن اعتراض جدی به مصوبه شورای عالی محیط زیست، خواهان اثبات علمی این مدعا هستند كه ۲۸ منطقه بازبینی شده ارزش زیستگاهی ندارد، و همینطور خواهان توضیح شفاف مسئولین سازمان حفاظت محیط زیست در مورد نقض تعهدات ایران به كنوانسیون های بین المللی محیط زیستی هستند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب